د- وصف معشوق با بهره از عناصر اجزای طبیعت در سروده‌های رهی معیّری، بیش‌ترین بهره از طبیعت در کنار مضمون وصف حال و گلایه، در توصیف معشوق است. رهی معیّری در سخن از معشوق و وصف زیبایی‌ها و لطافتهای او از تعابیری هم‌چون، گل، سرو، لاله و نرگس، سنبل و نسترن، جویبار و چشمه […]
در غزل «خنده‌ی مستانه»: نیــست در این خاکدانم، آب روی شبنمی گرچه بحر مردمی را ، گوهر یک دانه‌ام از چومن آزاده‌یی، الفت بریدن سهل نیست مـی رود با چشم گریان، سیل از ویرانه‌ام آفتــاب آهسته بگذارد در این غمخانه پای تــا مبادا چون حباب، از هم بریزد خانه‌ام بار خـــــاطر نیستم روشندلان را […]
در غزل «از خود رمیده»: چـــو گل، ز دست تو جِیب دریده‌ای دارم چو لاله، دامنِ در خون کشیده‌یی دارم ز سرد مهری آن گل، چو برگ های خزان رخِ شــــــکسته و رنگِ پریده‌ای دارم نـــــــــــسیم عیش، کجا بشکفد بهارِ مرا؟ کــــه همچو لاله، دل داغدیده‌ای دارم مــــــرا ز مردم نا اهل، چشم مردمی‌است! […]
در غزل «گیاه اندوه»: نـــــی افسرده‌ای، هنگامِ گُل روید زخاک من کــه برخیزد از آن نی، ناله‌های دردناک من مــــــــــزار من اگر فردوس شادی‌آفرین باشد به جای لاله و گل، خارغم روید زخاک من مخند ای صبحِ بی‌هنگام، کامشب سازشی دارد نــــــــوایِ مرغِ شب، با خاطرِ اندوهناکِ من نــــیم چون خاکیان، آلوده‌ی گرد کدورت‌ها […]
ب- وصف حال، بثّ الشّکوی و گلایه با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت رهی معیّری، هم‌چون برخی ازشاعران سبک خراسانی، چون فرّخی و منوچهری از اجزای طبیعت بهره می‌گیرد تا از خود بگوید و گلایه‌ها و شکواییه‌های درونیش را بازگو کند. طبیعت گرایی در بیان حال و گلایه، در سروده‌های رهی در […]
الف- توصیف طبیعت شامل: – وصف بهار – وصف زمستان – وصف خزان – وصف کوه و اسکی از جلوه‌های طبیعت‌گرایی در اشعار رهی معیّری، توصیفاتی است که او از طبیعت اطراف خود داشته است. این توصیفات هم‌چون دیگر قسمت‌های اشعار رهی، از سادگی، لطافت و استواری خاصی برخوردار است؛ ویژگی غالب در این […]
پ- شرح حال و وصف احوال با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت شهریار، در اشعارش برای بیان حالات و احوالات ظاهری درونی خود، از اجزا و عناصر طبیعت بهره برده است: تــــــا گرفته‌ام درسی از نوای مرغ حق شرح دفتر گل را خوانده‌ام ورق به ورق شامــــــگاه می‌میرم در جمال جاویدان بـــــــامداد می‌گردم […]
الف- ۶- وصف شب و غروب شهریار از زیبایی‌ها وجاذبه‌های غروب آفتاب و آسمان شبانگاهی غافل نبوده و وصف این حالات در شعر او بسامد بالایی دارد. در مثنوی «روح پروانه» به شیوه‌ی متداول سبکی خود- یعنی با بهره از تشبیه- در این باره می‌گوید: رفتــــــه ز رخسار جهان آب وتـاب مـــــی‌کند آهنـــگ غروب […]
– وصف منطقه‌ای ییلاقی در تبریز در قطعه شعری بلند به نام «هذیان دل» که در بخش «مکتب شهریار» گردآوری شده است، چند بندی از این سروده به توصیف منطقه‌ای زیبا و ییلاقی و طبیعت مهیّج آن اختصاص دارد: شب بـود و به (ششگلان) تبریز «اقــــــــبال» به چهچهِ مناجات بــــا زمــــزمه‌ی هــــزار دستان پیـــچیده […]
الف-۲- وصف خزان در اشعار شهریار؛ همان‌گونه که بهار توصیف می شود، خزان نیز با قلم سحرانگیز و با تعابیر زنده‌ی الفاظ، در مقابل چشم خواننده، ترسیم می شود.شهریار در دیوان اشعار سه بار فصل خزان را توصیف کرده است. وصف خزان در غزل «سینمای خزان»: در این غزل که عنوان آن از نوآوری‌های […]
